Kuwentong Elepante

Ikukuwento ko sa Fil-glish para maiba naman ang nilalaman ng blog na ito. Dahil puro ka-dramahan ang nilalaman ng recent posts, isa naman action adventure ang aking i-she-share (may word bang ganyan?)

Once upon a time...

Minsan ng ako'y topakin ay nag-afternoon tea ako sa Oriental Shop, isang maliit na coffee shop with bakeries affiliated with The Oriental Hotel. Mga three hundred lang naman ang isang pot of tea so pagpasensiyahan niyo na si lolo niyo kung feeling mayaman.

Aba, bantay pala ng coffee shop na yun eh isang Pinoy. Matangkad, guwapo, at naka uniporme ng Oriental Hotel. Anong ginagawa mo diyan, dapat nag-artista ka?, ha,ha,ha. Ok biro lang po. 

Anyway, nagkakilala kami at nagtanong siya kung alam ko ba daw ang probinsiya ng Chiang Mai dahil gusto daw niya itong puntahan. Oo naman si ako, feeling tourist guide lang so we decided to go there since mayroong long weekend.

Nang umalis kami, it was my first time na sumakay ng first class train at may breakfast pa. I was able to take a shower as well bago kami nakarating ng Chiang Mai which was about ten hours by train. Pagdating duon, siyempre, wala kaming tutuluyan so we scouted for one. May mabait namang cab driver na nagdala sa amin sa isang pension house. 

O sige to the point na ang aking kuwento, hahaba pa kasi eh may gagawin ka pa, ikaw na nagbabasa nito. 

Nag-avail kami ng tour for a day at kasama na dito ang pagsakay sa majestic beast of the jungle, ang elepante. Siyempre ulit, excited si lolo niyo sumakay kasama na rin ang guest kong guwapo. (Sinasabi ko ito baka kasi madaan siya sa blog ko at maisipan na niyang bayaran ang kanyang utang)

May isang pamilyang nakatoka para sa isang medium sized elephant pero sinabihan sila ng mahout na hindi puwede ang tatlong tao for the elephant so kami ang isinakay. Nakakatakot naman po, dahil para palang dinuduyan ka sa ere na feeling mo malalaglag ka. May kadena naman kami, para bang seat belt, yun nga lang para sa aso yata yun.

Siya uga dito uga duon. Grabeh, nakakahilo. Narinig ko yung mahout namin at inutusan yung elepanteng mag-overtake. So overtake naman si Dumbo. Pag hakbang niya sa gilid ng bundok, nadulas ang panget at tumagilid ang aming elephant chair. Eh ang elephant chair na yun eh gawa sa bakal so nang tumagilid yun,tumatama malamang sa kanyang side at nasasaktan siguro ang elepante so nagwawala. 

Varooom, varooom, taas baba ang kanyang trumpeta. Si mahout naman, nag-panic pero mas dramatic ang aming kalagayan at that time.

Ako eh nadaganan ng aking kasama habang nakabitin kami sa silya. Iisa lang ang naririnig ko. "Putang-ina, putang-ina!" "Mamamatay na tayo!" ang paulit-ulit na sigaw ba naman ni pogi. 

Alam ninyo naman na ako ay isang good boy at hindi nagmumura but not in that case. Isang malakas na "PUTANG INA MO RIN! MALALAGLAG NA NGA TAYO, MURA KA PA NG MURA!" 

Tinanggal ko ang kadenang nakasukbit sa aming tiyanan at gumulong gulong kami sa damuhan. Para bang love scene sa isang teeny bopper na movie pero horror po ito o di kaya action movie. Imagine bundok yan so pababa ang aming pagbulusok. 

Nang nakatayo na kami eh hinabol kami ng elepante, takbo Darna takbo! Umuulan nuon kaya kami ay naka-kapote, orange pa ang kulay, kulang na lang may guhit, mukha na kaming nakatakas sa preso. 

"HUBARIN NATIN YUNG KAPOTE, BAKA COLOR BLIND SI DUMBO!" ang sigaw ko kay Ding, ako daw si Darna. O feeling genius naman at that time, hindi ko nga lang maalala kung may episode ba ng National Geographic tungkol sa mga nagwawalang elepante. 

Hinubad naman namin ang kapote, alangan naman damit namin at nagtatatakbo kami. Sabi ko ulit, "DUON KA PUMUNTA, DITO AKO PARA MALITO SI PARENG ELEPHANT! 

Aba ang gago, sumunod sa akin. Buti na lang at nakahabol si mahout at pinigil niya ang kanyang nagwawalang trumpeta kung hindi, wala ng nagkukuwento sa inyo nito ngayon.

Pagkatapos ng lahat, nag reklamo kami sa tour operator at binalik naman sa amin ang binayad namin. Sabi ko elephant ride po yun, hindi roller coaster!

Anyways, after the incident at nakabalik na din kami ng city, hindi ko na po friend si Ding, galit na kami dahil sa mga requests, ginawa po akong taga-bitbit ng kanyang pinamiling luya papuntang Pilipinas. Imagine mo yan, ang layo ng palengke. Buti pa yung luya, nag-eroplano! At magdala daw po ako ng asido para panlinis niya ng kubeta, ano ba yan iho? Ok ka lang?

At diyan po nagtatapos ang aming friendship. But ilang ulit na po akong muling nakasakay ng elepante at safe naman. Hanggang sa susunod na adventure story.